Γιατί κάποια μέλια είναι πιο οικονομικά και άλλα πιο ακριβά?
Ζούμε στην Ελλάδα, σε μια χώρα με πολύ μεγάλη ποικιλία σε φυτά και βότανα. Ο τόπος μας είναι ευλογημένος με αποτέλεσμα τα ελληνικά μέλια να είναι ποιοτικά, και σε πολλές περιπτώσεις από τα καλύτερα στον κόσμο.
Τι γίνεται όμως με την τιμή? Συχνά βλέπουμε πολύ μεγάλες διακυμάνσεις οι οποίες ποικίλουν ανάλογα το μέλι.
Η μελισσοκομία, είναι ένα επάγγελμα πολύ δύσκολο, χρειάζεται μεράκι και αγάπη για να την κάνεις. Ο μελισσοκόμος καλείτε να ταξιδεύει συχνά από έναν τόπο σε έναν άλλο για να συλλέξει το μέλι και αυτό είναι μια απαιτητική διαδικασία. Χρειάζεται καταρχήν φορτηγό για την μεταφορά του, η μεταφορά γίνεται συνήθως νύχτα (για να έχουν γυρίσει όλες οι μέλισσες στις κυψέλες τους και να μην χάσουν το σπίτι τους). Τα κόστη μιας τέτοιας μεταφοράς είναι πολύ μεγάλα, χρειάζονται πολλά χέρια για το κουβάλημα των κυψελών, βενζίνη, διόδια, πολλές φορές διανυκτέρευση και αν μεταφέρονται σε νησί, το κόστος μεγαλώνει διότι στα έξοδα προστίθεται και το ferry boat.
Αυτό όμως είναι μόνο η Αρχή. Ο μελισσοκόμος που δεν θα μεταφέρει τα μελίσσια του, αρχικά θα βγάλει συνήθως μόνο μια ποικιλία το χρόνο, και με αυτήν καλείται να "ζήσει" πουλώντας το, και αν δεν εργάζεται αλλού, το εισόδημα είναι πολύ μικρό για να ζήσει μια οικογένεια. Τα μελίσσια που δεν θα ταξιδέψουν πολλές φορές πεθαίνουν, η δεν δυναμώνουν αρκετά διότι χρειάζονται διαφορετική ποικιλία φυτών για να μπορεί να επιβιώσει και να είναι παραγωγικό την επόμενη σεζόν.
Ένα άλλο έξοδο είναι η συσκευασία, τα βάζα, τα αυτοκόλλητα και αν υπάρχει κατάστημα ή και υπάλληλος ,αυξάνεται το κόστος του μελισσοκόμου.
Ο μεγαλύτερος όμως παράγοντας που καθορίζει την τιμή, είναι η ΠΟΣΟΤΗΤΑ συλλογής του κάθε μελιού.
Το μέλι δεν βγαίνει σε ίδιες ποσότητες κάθε χρόνο, η παραγωγή του έχει σχέση με τον καιρό, και χρόνο με τον χρόνο αυτός γίνεται πιο ασταθείς, με αποτέλεσμα ο μελισσοκόμος να μην μπορεί να υπολογίσει την ποσότητα που θα συλλέξει, και την ποσότητα που θα αφήσει στο μελίσσι (την κυψέλη) για να βγάλει τον χειμώνα.
Με παράγοντα λοιπόν την ποσότητα συλλογής, η τιμή λοιπόν ορίζεται ανάλογα με την ποσότητα συλλογής του και την ζήτηση του (εάν υπάρχει μεγάλη ζήτηση πχ στο μέλι πεύκου, και η παραγωγή του ήταν μικρή την τάδε χρονιά, δεν φτάνει για όλους και η τιμή ανεβαίνει και το αντίθετο),την ποιότητά του, και τελευταία την τοποθεσία από την οποία προέρχεται, πόσο μακριά δηλαδή αναγκάστηκε ο μελισσοκόμος να ταξιδέψει για να το συλλέξει.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το Θυμαρίσιο μέλι. Για να συλλέξει ο μελισσοκόμος το μέλι θυμαριού, θα πρέπει αρχικά να έχει δυνατές μέλισσες, να τις μεταφέρει σε 1 η 2 ταξίδια στην τοποθεσία από την οποία θα το συλλέξουν οι μέλισσες και συνήθως αυτό γίνεται σε κάποιο νησί. Στα κόστη του δηλαδή θα προστεθεί η μεταφορά που συνήθως γίνεται σε 2 δρομολόγια δηλαδή διπλά έξοδα, τα άτομα που θα δουλέψουν στην μεταφορά, τα έξοδα ταξιδιού, τα έξοδα της μεταφοράς με ferry boat, και στην συνέχεια χρειάζονται πολλές επισκέψεις στο μελισσοκομείο, δηλαδή ο μελισσοκόμος θα αφήσει τις μέλισσες σε συγκεκριμένη τοποθεσία και στην συνέχεια θα πρέπει να επισκέπτεται το μελισσοκομείο του ανά κάποιες μέρες για να σιγουρευτεί πως όλα είναι σωστά, να προμηθεύσει τις μέλισσες με νερό, και να τους κάνει τον τακτικό του έλεγχο.
Στη συνέχεια θα γίνει τρύγος όταν έχει τελειώσει η συλλογή μελιού από τις μέλισσες και η δουλειά μεταφέρεται στο εργοστάσιο, εργαστήριο, τον χώρο του μελισσοκόμου, όπου φιλτράρεται και τοποθετείται σε βάζα. Αργότερα το μέλι τιμολογείται , και έτσι το θυμάρι είναι από τα πιο ακριβά μέλια της Ελληνικής αγοράς. Η διαδικασία για το κάθε είδος μελιού είναι διαφορετική και δύσκολη, είναι καλό λοιπόν οι καταναλωτές να καταλαβαίνουν την διαδικασία του, και την δυσκολία του. Η μελισσοκομία είναι μια τίμια και καθαρή δουλειά, η οποία βγαίνει με μεγάλη δυσκολία με αποτέλεσμα πολλές φορές, καταστήματα η μεγάλοι οργανισμοί σκοτώνουν την τιμή του μελιού αγοράζοντας έτοιμο από άλλες χώρες, μέλια τα οποία συνήθως είναι νοθευμένα η επεξεργασμένα και αυτό στη συνέχεια ρίχνει πολύ την τιμή της αγοράς, βρίσκοντας τον μελισσοκόμο με 2 επιλογές : η να ρίξει την τιμή του, μην καλύπτοντας έτσι τα έξοδα τα οποία ξοδευτήκαν για την παραγωγή του μην έχοντας άλλη επιλογή, διαφορετικά δεν θα πουλήσει εύκολα το μέλι του ,ή να το πουλήσει σε χονδρική τιμή σε μεγάλες εταιρίες, όπου και εκεί δεν θα πάρει πίσω τα χρήματα που ξόδεψε. Η τρίτη και η τελευταία επιλογή είναι να επιμείνει στις τιμές του, γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνει, και πόσο καλή είναι η ποιότητα των προϊόντων του, ελπίζοντας πως θα εκτιμηθεί από τον καταναλωτή.
Καλό είναι λοιπόν να ψάχνουμε παραγωγούς, να εκτιμάμε το καλό ελληνικό μέλι, να ενημερωνόμαστε, να δοκιμάζουμε και να ενδιαφερόμαστε για την διαδικασία παραγωγής του.
Commentaires